Η Πολιτική Παρουσία του Κυρίου Αυτιά
Ο κύριος Αυτιάς αποτελεί έναν αναγνωρίσιμο δημοσιογράφο και εκλεγμένο Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Είχα την ευκαιρία να τον παρακολουθήσω πρόσφατα, περιμένοντας μια γενική ενημέρωση και κάποια συγκεκριμένη ανακοίνωση σχετικά με τα ζητήματα του νομού μας. Είναι γνωστό ότι ο λόγος του είναι απλός, επικεντρώνεται σε υπαρκτά προβλήματα, κυρίως αυτά των συνταξιούχων, αλλά πολλές φορές στερείται ευρύτερης πολιτικής διάστασης.
Αξιολογώντας την παρουσία του, θεωρώ ότι ήταν θετική, αλλά της έλειπε η απαραίτητη σοβαρότητα. Στην προσπάθειά του να επαινέσει τους τοπικούς ηγέτες, περιλαμβανομένου του περιφερειάρχη, ανέφερε ότι «είστε τυχεροί που τον έχετε», υπονοώντας ότι τον βρήκατε για να σας σώσει. Αυτή η δήλωση με ξάφνιασε, καθώς κατά κάποιον τρόπο αμφισβήτησε την επιλογή του κόμματος, το οποίο υποστήριξε τον προηγούμενο περιφερειάρχη.
Μεταξύ των εκλογών, η πολιτική αμηχανία είναι εμφανής και έρχεται να προστεθεί στις εντάσεις των κομματικών διασπάσεων. Η απογοήτευση των υποστηρικτών του προηγούμενου περιφερειάρχη αντικατοπτρίζει τον διχασμό που παρατηρείται εντός των κομματικών γραμμών. Ίσως ο κύριος Αυτιάς θα έπρεπε να είναι πιο ενήμερος για τις συνθήκες που επικρατούν, καθώς και για τις συνέπειες των δηλώσεών του.
Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται να έχει χάσει την επαφή με τις αρχές και τις ηθικές αξίες που κάποτε τη χαρακτήριζαν. H κομματική πολιτική πολλές φορές προσαρμόζεται ανάλογα με τις αλλαγές της εξουσίας, αφήνοντας στην άκρη τους ψηφοφόρους που στήριξαν την υποψηφιότητα του κόμματος. Αυτή η πρακτική δεν ενισχύει μόνο τη φήμη του κόμματος, αλλά και την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτό.
Πρέπει να αναλογιστούμε τον ρόλο που παίζει η ηγεσία στην κατεύθυνση που λαμβάνει μια πολιτική οργάνωση. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι αν η Νέα Δημοκρατία δεν υποστηρίξει σοβαρά τους ανθρώπους που επιλέγει, τότε μακροπρόθεσμα θα υποστεί απώλειες στην αξιοπιστία της. Οι επιπτώσεις αυτών των αποφάσεων δεν επηρεάζουν μόνο το κόμμα, αλλά και ολόκληρη την περιοχή, καθώς η πολιτική αδυναμία να συγκεντρωθούν δυνάμεις για την επίτευξη στόχων οδηγεί σε μεγαλύτερη ανησυχία και διχασμό.
Είναι απαραίτητο να μάθουμε να ψηφίζουμε θετικά, και όχι μόνο αντιδραστικά, με γνώμονα την προσωπική μας επιθυμία. Η δημοκρατία πρέπει να πηγάζει από την κοινή κατανόηση και τη συνεργασία για το καλό του τόπου. Καλούμαι να προβληματιστούμε για το αν η προσέγγιση του κύριου Αυτιά συγκεντρώνει το σεβασμό που απαιτεί η πολιτική ζωή ενός δημοκρατικού κράτους.
Δυστυχώς, οι σκοπιμότητες δημιουργούν χάσματα και πιθανόν στιγματίζουν την κοινή προσπάθεια προς την αναγέννηση της περιοχής. Είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε ότι οι αντιφάσεις και η έλλειψη διαλόγου στον πολιτικό στίβο μας απομακρύνουν από τον στόχο μας, δηλαδή την ευημερία των πολιτών και την καθοδική ροή της ανάπτυξης. Απαιτείται ομόνοια και συνεργασία, όπως και η αναγνώριση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας τη δεδομένη στιγμή.